homeremediesforeverything.org
เสี่ยวเป่าหันกลับไปตะคอกใส่ "ไม่ได้เกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่เดียวกันสักหน่อย ทำไมจะจูบไม่ได้? " เล่อเล่อพ่นลมทางจมูกทีหนึ่ง พี่ชายบ้าบออะไรกัน พี่ชายชู้รักสิยังพอเข้าท่า เสี่ยวเป่าชะงักไป ทำไมประโยคนี้ฟังดูคุ้น ๆหูจังแฮะ เขาเองก็ไม่ทันคิดอย่างละเอียดเพราะ 'มือมาร' ของเล่อเล่อยื่นมาอีกรอบแล้ว เขาต้องรีบวิ่งให้เร็วกว่าเดิม ไม่อย่างนั้นเขาต้องเหลือแค่ตัวเปล่าแน่ "พี่จะปิดทำไม ใช่ว่าฉันจะไม่เคยเห็นมาก่อนสักหน่อย เมื่อกี้ยังลูบไปแล้วด้วย! " เล่อเล่อหัวเราะหยอกเย้า เสี่ยวเป่าอายเสียจนนึกอยากมุดหน้าแทรกแผ่นดินหนี เมื่อครู่ไม่เพียงแค่น้องเล่อเล่อที่ลูบตัวเขา เขาก็ลูบน้องเล่อเล่อตอบไปเช่นกัน ทั้งยังเป็น… นึกถึงสัมผัสอ่อนนุ่มลื่นมือตรงสองจุดนั่นเสี่ยวเป่าก็รู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งใบหน้า ตัวแดงเถือกราวกับกุ้งลวกสุกขณะที่สองมือยังกำผ้าปูแน่นไม่ปล่อย น้องเล่อเล่อยังเด็กไม่รู้ความ เขาจะทำบ้า ๆไม่ได้นะ! "เล่อเล่อ…เป็นเด็กดีนะ เราเป็นแบบนั้นกันไม่ได้จริง ๆ! " เสี่ยวเป่าร้องขอ เขาวิ่งหนีเล่อเล่อไม่พ้นแน่นอน จะสู้ก็สู้ไม่ไหวเลยทำได้เพียงเอาน้ำเย็นเข้าลูบ "ทำไมจะเป็นไม่ได้? พี่ชอบฉัน ฉันชอบพี่ เราเป็นเพื่อนที่โตมาด้วยกันแถมรักกันมากด้วย" "ฉันเห็นเธอเป็นแค่น้องต่างหาก! "
ฉันจะบอกให้นะ…ฉันอยากนอนกับพี่คนเดียว ผู้ชายคนอื่นฉันไม่สนใจเลยสักนิด! " เล่อเล่อตะโกนบอกความในใจของเธอให้เสี่ยวเป่ารับฟัง มือก็ไม่อยู่สุขจนในที่สุดก็กระชากดึงผ้าปูพ้นตัวไปได้ ……………………….. ตอนที่ 2928 ไม่ยอมแพ้ "เรื่องครั้งก่อนพี่ผิดเองที่ไม่ได้ถามความคิดเห็นของเธอก่อน หลังจากนี้พี่จะบอกเธอก่อนแน่นอน…" เสี่ยวเป่ารีบอธิบายพร้อมพยายามหลีกหนีมือมารของเล่อเล่อไปด้วย "พี่ไม่ได้ยินใช่ไหม? ฉันบอกแล้วว่า…ฉันแค่อยากนอนกับพี่ ผู้ชายคนอื่นฉันไม่สนใจ! " เล่อเล่อพูดเน้นทีละคำ ทั้งยังขึ้นคร่อมอยู่เหนือร่างเสี่ยวเป่าเตรียมเริ่มกิจ แต่—สำหรับคนอ่อนประสบการณ์เรื่องบนเตียงอย่างเล่อเล่อแล้วควรจะเริ่มลงมือจากจุดไหนนั้นเป็นปัญหาสำคัญอย่างมาก เธอทำเป็นแค่จูบ…แล้วหลังจากนี้ต้องทำอะไรบ้างนะ? เสี่ยวเป่าลอบถอนหายใจเฮือกหนึ่ง โชคดีที่เล่อเล่อไม่รู้อะไรเลย ไม่อย่างนั้นคืนนี้เขาคงรักษาความบริสุทธิ์ของตัวเองไม่ได้อีกต่อไปแล้ว! "เล่อเล่อ เธอใจเย็นหน่อย…ลุกขึ้นก่อน ได้ไหม? "
ตอนที่ 2927 ข้าวสวยเป็นข้าวสุก เล่อเล่อไม่ยอมเชื่อฟังคำพูดของเสี่ยวเป่าเลือกลงจากเตียงเดินตรงดิ่งมาข้างหน้าเสี่ยวเป่าย่อตัวลงจนเสี่ยวเป่าได้แต่รีบก้มหน้างุดพูดรัว ๆ "รีบใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อย! " "ไม่ใส่ ร้อนจะตายอยู่แล้ว ถอดแล้วเย็นดี" เล่อเล่อจงใจกล่าว "นี่มันอยู่ในวัด เธอทำแบบนี้ไม่เคารพพระเลยนะ! " เสี่ยวเป่าร้อนใจ "เหล้าเนื้อผ่านลำไส้ พระพุทธเจ้าสถิตอยู่ในใจ ถ้าใจฉันมีพระพุทธเจ้าสถิตอยู่ จะใส่เสื้อผ้าหรือไม่ใส่เสื้อผ้ามันเกี่ยวอะไรกัน พี่เสี่ยวเป่า ทำไมพี่ไม่กล้ามองฉันล่ะ? " เล่อเล่อกลั่นแกล้งโดยการโน้มหน้าเข้าไปใกล้ เสี่ยวเป่าตัวหดเป็นก้อนรีบหลับตาแน่นพร้อมทั้งสวดมนต์ในใจ เล่อเล่อกลอกลูกตาอย่างรวดเร็วแล้วโน้มตัวหอมแก้มเสี่ยวเป่าทีหนึ่ง เสี่ยวเป่ากระเด้งตัวถอยกรูดไปด้านหลังเหมือนถูกผึ้งต่อยอย่างไรอย่างนั้น "เมื่อกี้พี่จูบสะใจมากไม่ใช่เหรอ? หนีทำไมล่ะ! " เล่อเล่อแค่นเสียงทีหนึ่งแล้วไล่ตามไปไม่ยอมลดละ คนหนึ่งหนีอีกคนตามเหมือนเล่นเกมแมวกับหนู เล่อเล่อคอยติดตามเดินเข้าไปหาช้า ๆอย่างไม่ลดละ ทั้งแอบแต๊ะอั๋งเป็นระยะ ๆด้วย สองมือของเสี่ยวเป่ากำผ้าปูที่นอนแน่น เขาวิ่งไม่ไหวแถมยังต้องคอยป้องกันตัวจากการจู่โจมของเล่อเล่ออีก "เล่อเล่อ…เธอทำแบบนี้ไม่ได้ พี่เป็นพี่ชายของเธอนะ! "
สั่ง ซื้อ ของ โลตัส, 2024